



















Onderweg – winter en voorjaar 2022
De reis door het leven valt soms zwaar. Baan je je met moeite door donkere stukken. Ik weet het van mensen om mij heen. Ik ken het van mijzelf. Dat het soms even niet gaat. Je kunt je dan verstoppen. Dat stuk er niet laten zijn. Zo ver mogelijk wegduwen. Maar het stomme is dan dat het daarmee alleen maar groeit en groter en groter wordt.
De andere kant is om je te laten zien. Aan iemand die echt kijkt en luistert. Zonder oordeel. Om zo te leren dat je niet alleen bent. En dat je er mag zijn met alles wat er is.
Maar eigenlijk gaat het nog een tandje dieper. En dat is dat je jezelf leert te zien met alles wat er is. Om alleen te zijn met de ander die jezelf bent. Zonder oordeel. Om zo ten diepste te verstaan dat je in de kern goed bent. Dat je zo met jezelf en de ander onderweg kunt zijn, in vertrouwen, in liefde en licht.
Zondag 6 maart 2022 vertel ik in de Keizersgrachtkerk op de 1e zondag in de 40-dagentijd over het wonderlijke verhaal van ‘De verzoeking in de woestijn’. Ook daar is sprake van een reis door donkere stukken. Een vertelling die raakt aan de diepste krochten van de ziel. Over leegte, stemmen, geest, duivel en oases.
De dienst begint om 10.30 uur en is vrij toegankelijk. Meer informatie vind je op Keizersgrachtkerk – welkom , ook te volgen via Keizersgrachtkerk – Kerkdienst live
Het klooster Huissen geeft een 40-dagentijdkalender uit met het thema: ‘Oases’. Gratis aan te vragen via Dominicanenklooster Huissen voor bezinning, bezieling en beweging
Alvast mijn bijdrage:
ELKAAR ZIEN
Iedere week zien we elkaar. Zitten we samen rond een oude koffer. Daar halen we twee trommeltjes uit. En dan gaan we samen spelen. Met een stokje, of met onze vingers. We zien wel. Er bestaat geen fout. Dat leer ik van haar.
Zo spelen we. Met heel veel stiltes ook. Onze muziek wordt steeds opnieuw geboren uit stilte. Net als wij samen. Elkaar zien is altijd weer nieuw. Dat leer ik ook van haar.
Ze heet Pippa. We schelen ruim 50 jaar maar bij ons verdwijnt dat als sneeuw voor de zon. Ze houdt van me. Dat zegt ze niet. Dat doet ze. Ze zegt trouwens geen woord. Daar is ze mee gestopt, met praten. Je kunt haar niet verstaan zonder haar te zien. Ze vertelt stil. Pippa heeft down. Maar ze is geen down. Ze is springlevend!
Pippa houdt van mij. En ik hou van Pippa. Zonder woorden. Enkel elkaar zien, écht zien. Dat leert ze ons. Dat is… oase.
Na alle beperkingen zijn we weer in staat een nieuwe midweek herstelverhalen aan te bieden van 4 t/m 8 april 2022 in het klooster van Huissen. Later in het jaar volgen er nog twee. Zie voor meer informatie op deze site bij Herstelverhalen.
Goede reis! En een lied voor onderweg:
We spelen de verhalen. We reizen er in mee.
Want jij, want jij, want jij, want jij, want jij, want jij gaat met mij mee.
Want jij, want jij, want jij, want jij, want jij, want jij gaat met mij mee.
Uit ‘Op blote voeten’, liederen en verhalen van Pete Pronk.


